1.   aanminnig bn. 'bekoorlijk, innemend'
categorie:
geleed woord
Mnl. aenminnich 'met innemend uiterlijk, liefde wekkend' [1348; MNW]; vnnl. 'beminnelijk' [ca. 1600; WNT] (ouder Nederlands ook aanminlijk).
Samenstellende afleiding van aan en min 1.
Mhd. aneminne 'lieflijk, aangenaam'.


  naar boven