trefwoord: "dwaas"
1 tot 1 van 1
Index:
durf
durfal
durven
dus
dut
dutten
duur 1
duur 2
duwen
dwaal
dwaas
dwalen
dwang
dwarrelen
dwars
dweil
dweilen
dwepen
dwerg
dwingeland
dwingelandij
1.  |
 dwaas bn. 'onverstandig'; zn. 'onverstandig persoon' categorie: waarschijnlijk substraatwoord Mnl. ghelijc dien duase (datief) 'zoals de dwaas' [1285, CG II, Rijmb.], die arem duaes 'de arme dwaas' [1287; CG II, Nat.Bl.D], dwaes 'dom, gek'. Het woord komt alleen in de West-Germaanse talen voor en betekende oorspr. wrsch. iets als 'bezield, bezeten'. Mnd. dwas (/ā/) 'dwaas, verkeerd'; mhd. dwâs, twâs; ofri. in het zn. dwēshēd 'dwaasheid'; oe. dwæs; < pgm. *dwēs-, *dwas-. Mogelijke verwanten zijn in de Baltische talen Litouws dvěsti 'de laatste adem uitblazen', dvasià 'adem, geest'; Lets dvest 'zwaar ademhalen' bij pie *dhues-. Verder mogelijk Oudiers dásacht 'bezetenheid'. Literatuur: EWgP 169-70 Fries: dwaas |