1.   melig bn. 'droog en korrelig; flauw'
categorie:
geleed woord
Mnl. melich 'meelachtig, van meel' [1477; Teuth.]; nnl. melig 'uit meel bestaand', ook gezegd van iemands gezicht, in Hy had zo iets meeligs ... dat ik om de maandag niet dulden kan 'hij had zoiets meligs, dat ik op maandag niet kan verdragen' [1787-89; WNT], 'niet fris, onwel, flauw' in Ik ben niet meelig, of niet smikkig [1721; WNT].
Afleiding van meel met het achtervoegsel -ig.
Het woord is vooral frequent in de overdrachtelijke betekenis 'flauw, zouteloos'.
Fries: moalich 'meelachtig'


  naar boven