1.   farao zn. 'Oudegyptische vorst'
categorie:
leenwoord
Mnl. pharao 'id.' [1285; CG II, Rijmb.].
Als bijbels begrip via Laatlatijn pharaō ontleend aan Grieks pharaō, dat via Hebreeuws parʿoh teruggaat op Oudegyptisch prʿʾ of praa 'groot huis', gevormd uit pr 'huis' en ʿʾ of aa 'groot'. Over de Oudegyptische klinker is nauwelijks iets bekend, maar de ʿ werd in het Grieks meestal als a getranscribeerd.
Het woord was tot de achttiende dynastie (ca. 1550-ca. 1295 v. Chr.) de benaming van het paleis en werd daarna overgebracht op de bewoner ervan en later op de institutie.
Fries: farao


  naar boven