|
1.  |
largo bw. 'zeer langzaam en gedragen' categorie: leenwoord, etymologie in brontaal onbekend Nnl. largo 'met zeker tempo' in verwisseling van adagio, allegro, largo, vivace 'afwisseling van ...' [1751; WNT Aanv.]. Internationale ontlening aan het Italiaanse bn. largo 'langzaam en gedragen' in tempo largo 'breed en langzaam tempo' [1605; Rey], een muziektechnische betekenisuitbreiding van largo 'groot, breed' [ca. 1300; DELI], uit Latijn largus 'ruim, royaal', van onbekende verdere herkomst. Fries: largo
|
naar boven
|