1.   erosie zn. 'afslijting door water of wind'
categorie:
leenwoord, geleerde schepping, bedenker bekend
Nnl. erosie 'uitbijting van inwendige lichaamsdelen' [1624; WNT Aanv.], "uitknaaghing" [1663; Meijer].
Ontleend aan Latijn ērōsiō 'het aangevreten worden; kanker', nomen actionis bij ērōdere 'wegknagen', gevormd uit ex- 'uit-, weg-' en rōdere 'knagen', zoals ook in corroderen, en wrsch. verwant met rat.
De huidige betekenis is wrsch. uit Engels erosion overgenomen. De Engelse geoloog Charles Lyell (1797-1875) was de eerste die dit woord daarvoor systematisch gebruikte.


  naar boven