trefwoord: "sleutel"
1 tot 1 van 1
Index:
sleedoorn
sleet
sleets
slempen
slenteren
slepen
slet
sleuf
sleur
sleuren
sleutel
slib
sliert
slijk
slijm
slijmbal
slijmen
slijmerig
slijmjurk
slijpen
slijtage
1.  |
 sleutel zn. 'werktuig om te (ont)sluiten'Mnl. slotel 'sleutel' [1240; Bern.], sluetel [1277; VMNW]. Afleiding bij het sterke werkwoord sluiten met het Proto-Germaanse achtervoegsel *-ila voor werktuignamen, zie beitel en druppel. Os. slutil (mnd. slötil, slöttel); ohd. sluzzil (nhd. Schlüssel); ofri. sletel; < pgm. *slutila-. Literatuur: C. Vereecken (1938), 'Van *slut-ila tot sleutel. Umlaut en spontane palatalisering op Nederlands taalgebied' Fries: - |