Etymologisch Woordenboek van het Nederlands

Gezocht op:
trefwoord: "delict"

1 tot 1 van 1

Index:

1.	delict zn. 'misdrijf' categorie: leenwoord Mnl. delict 'id.' [1495; Stall. I, 333]. Ontleend aan Latijn dēlictum 'fout, vergissing', verl.deelw. van dēlinquere 'tekort schieten', zie delinquent. Fries: delikt