trefwoord: "deken 2"
1 tot 1 van 1
Index:
degene
degenereren
degradatie
degraderen
deinen
deining
deinzen
déjà vu
dek
deken 1
deken 2
dekken
dekking
deksel
deksels
del 1
del 2
delegatie
delegeren
delen
delgen
1.  |
 deken 2 zn. 'overste' categorie: leenwoord Mnl. de deken super [1210; CG I, 2], deken 'deken' [1240; Bern.]. Zeer vroege, wellicht al Proto-Germaanse ontlening aan Latijn decānus 'leider van 10 man, deken' < Grieks dekānós 'hoofdman over 10 personen', een afleiding van Grieks déka 'tien', zie tien. Door verschuiving van het accent naar de eerste lettergreep is de -a- in de tweede afgezwakt, zoals ook bij kelder is gebeurd. Van hetzelfde Latijnse woord is later ook decaan afgeleid dat het accent op de -a- en dus ook de klinker behield. Mnd. deken 'deken'; mhd. techan(t), dechan(t) (nhd. Dechant, Dekan); ofri. deken (nfri. deken); me. deen, den(e) (ne. dean 'deken'). Fries: deken |