1.   lijn 1 zn. 'touw'
categorie:
geleed woord, waarschijnlijk substraatwoord
Mnl. line 'touw, koord, snaar' [1240; Bern.], lijnmakere 'touwslager' [1324; Stall. II], een sterke lijn 'een sterk touw' [1460-80; MNW-P].
Wrsch. een afleiding van Proto-Germaans *līna- 'vlas', zie lijnzaad, dus oorspr. 'een van vlas vervaardigd touw'. Zie ook lijn 2.
Mnd. line; laat-ohd. līna (nhd. Leine); ofri. līne (nfri. line), oe. līne (> ne. line); on. lina (nzw. lina); < pgm. *līnō-.
Fries: line


  naar boven