1.   platina zn. 'scheikundig element (Pt), edelmetaal'
categorie:
leenwoord
Nnl. in Platina of het zogenaamde Witte Goud, voor eenige Jaaren eerst in Zuid-Amerika gevonden [1784; WNT].
Ontleend aan Spaans platina 'platina' (in deze betekenis verouderd, nu platino), letterlijk 'klein zilver' [1748; Rey], afgeleid van Spaans plata 'zilver, zilveren plaat', een zelfstandig gebruikte vorm is van het bn. plat 'plat', zie plaat en plat 1.
De benaming 'klein zilver' verwijst naar de vorm waarin platina werd ontdekt in het zand van de rivier de Pinto in het tegenwoordige Columbia, namelijk als kleine zilverachtige korrels. De naam werd geïntroduceerd door de Spaanse zeeman en natuurkundige Antonio de Ulloa (1716-1795). In 1750 werd het door de Britse natuur- en scheikundige William Brownrigg (1712-1800) als nieuw element geïdentificeerd.
Fries: platina


  naar boven