trefwoord: "plank"
1 tot 1 van 1
Index:
plaats
pladijs
plafond
plag
plagiaat
plak 1
plak 2
plakken
plan
planeet
plank
plankier
plant
plantage
plas
plasma
plastic
plat 1
plat 2
plataan
plateel
1.  |
 plank zn.'langwerpig, plat stuk hout' categorie: leenwoord Onl. planka in het toponiem de Plancis (gelatiniseerd) 'Ter Planken (West-Vlaanderen)' [1188; Gysseling 1960]; mnl. planke 'plank', eerst in Latijnse context in cum assere qui vulgo nominatur planke 'met latten die men gewoonlijk plank noemt' [1233; Stall. III], dan in men soude heme den hals ave saghen met enre planken 'men zou hem de hals afzagen met een stuk hout' [1275-76; VMNW], met ceder plancken ghedect omtrent 'rondom met cederhouten planken bedekt' [1285; CG II]. Ontleend aan Picardisch planke, hetzelfde woord als Frans planche 'id.' [ca. 1155; Rey], ontwikkeld uit Laatlatijn planca 'id.'. De herkomst van dit Latijnse woord is onzeker. Het is wellicht een gesyncopeerde vorm, onder invloed van klassiek Latijn planus 'vlak', van *palanca 'rol, houten wals', dat dan ontleend is aan Grieks phálanx 'rol, wals', zie falanx. Een andere mogelijkheid is zelfstandig gebruik van de vrouwelijke vorm van het bn. Latijn plancus 'platvoetig', dat verwant is met Grieks platús 'plat, vlak', zie plat 1. Fries: planke |