trefwoord: "plezant"
1 tot 1 van 1
Index:
pleit
pleite
pleiten
plek
plempen
plenair
plenzen
pletten
pleuris
plevier
plezant
plezier
plicht
plint
ploeg 1
ploeg 2
ploert
ploeteren
ploffen
plomp 1
plomp 2
1.  |
 plezant bn. (BN) 'plezierig, vrolijk' categorie: leenwoord, alleen in België of Nederland Mnl. plaisant, plasant 'aangenaam, aantrekkelijk, goed, enz.' in plaisant was sijn sweert 'prachtig was zijn zwaard' [1300-50; MNW-R]; vnnl. plaisant, playsant 'aangenaam, prettig' in huer byzyns es my zo ... playsant 'haar aanwezigheid is mij zo aangenaam' [1511; WNT]; nnl. plaizant, plezant 'prettig, leuk' [1865-70; Schuermans]. Ontleend aan Frans plaisant, teg.deelw. van het Oudfranse ww. plaisir 'behagen, aangenaam zijn' [ca. 1050; TLF] (Nieuwfrans plaire), dat ontwikkeld is uit vulgair Latijn *placēre, nevenvorm van klassiek Latijn 'behagen', verwant met plācāre 'effenen, kalmeren', waarvan de verdere herkomst onbekend is. Zie ook plezier. Het woord is vooral Brabants, het komt niet voor in het West-Vlaams. Fries: - |