1.   bedevaart zn. 'reis naar een heilige plaats'
categorie:
geleed woord
Mnl. bede uart 'pelgrimstocht, bedevaart' [1240; Bern.], bedeuard [1285; CG II, Rijmb.], ook gespeld bedevaert, bevaert, -vart, -vert; de gesyncopeerde vorm beevaart, beêvaart is nu verouderd.
Samenstelling van bede en vaart 'tocht, reis'.
Mnd. bedevart; nfri. beafeart.
In andere Europese talen ligt de nadruk op de persoon die de bedevaart doet, de pelgrim: Engels pilgrimage; Frans pèlerinage. Het Duits heeft in dit opzicht een mengvorm: Pilgerfahrt.
Fries: beafart


  naar boven