|
1. |
mis 2 bn. 'niet raak; onjuist' categorie: erfwoord Mnl. mes, mis 'verkeerd' [si] raemde niet alte mess 'zij mikte niet slecht' [1460-80; MNW-R], myss 'oneven (van getallen)' [1477; Teuth.]; vnnl. mis 'niet raak' in Het schot was mis [1617; iWNT], 'onjuist' [1663; iWNT]; nnl. Heb ik het wel al mis 'heb ik wel helemaal ongelijk?' [1733; iWNT], 't Is weer mis met hem 'hij is weer niet in orde' [1784; iWNT]. Hetzelfde woord als het voorvoegsel mis- 'verkeerd'. Later met betekenisuitbreiding 'niet raak' onder invloed van het werkwoord missen. In de meeste Germaanse talen komt dit bn. nog slechts voor als voorvoegsel. Met een onduidelijk voorvoegsel y- komt het bovendien nog voor in: on. ýmiss 'verschillend, verscheiden, divers' (nno. ymis, mv. ymse, nzw. ömse). Fries: mis
|
naar boven
|