1.   mus zn. 'zangvogel (geslacht Passer)'
categorie:
leenwoord
Onl. musca 'mus' [10e eeuw; W.Ps.]; mnl. musge 'mus' [1240; Bern.], mussche [1287; VMNW]; vnnl. mus 'mus' [1610-19; WNT verbeten].
Ontleend aan vulgair Latijn muscio 'mus', afleiding van Latijn musca 'vlieg', vanwege het kleine formaat van de mus.
Evenzo ontleend zijn: mnd. (misschien via het mnl.) musche; ohd. (glosse) muscha (mhd. (Nederrijns) musche, nhd. alleen gewest.). De ontlening blijft vooral beperkt tot het gebied ten westen van de Rijn (Frings 1966). Het verband met Oost-Fries (Wangeroogs) mûzûk en Noord-Fries mösk, määsk, wijzend op een grondvorm *mosukō, is onduidelijk.
Hetzelfde vulgair-Latijnse woord heeft geleid tot Oudfrans musson, moissun 'mus', dat nu alleen nog in randdialecten voorkomt, en Catalaans moixó 'mus' (FEW muscio).
Literatuur: Frings 1966, 164; Frings 1968: 334-336
Fries: mosk


  naar boven