1.   draconisch bn. 'buitengewoon streng'
categorie:
leenwoord, geleerde schepping, eponiem
Nnl. draconisch 'id.' [1863; Kramers], draconische wetsbepalingen [1869; WNT vermaard].
Internationaal geleerd woord, door het Nederlands wrsch. overgenomen uit een van de omringende talen, Engels draconic [1708; OED], Frans draconique (verouderd) [16e eeuw; Rey] of draconien [1796; Rey] of Duits drakonisch [18e eeuw; Pfeifer], en afgeleid van de Griekse eigennaam Drákōn, die het Nederlands in de Latijnse vorm Draco heeft overgenomen.
Draco was grondlegger van het Atheense strafrecht in 624 voor Chr. Op vrijwel ieder ernstig vergrijp stond de doodstraf. De straffen waren zo onrechtmatig streng, dat Draco's opvolger Solon bijna alle wetten herriep.


  naar boven