Gezocht op:
trefwoord: "bekopen"

1 tot 1 van 1

Index:



bekkeneel
beklag
beklijven
beknibbelen
beknopt
bekocht
bekokstoven
bekomen
bekomst
bekoorlijk

bekopen

bekoren
bekoring
bekrompen
bekrompenheid
bekwaam
bekwaamheid
bekwamen
bel 1
bel 2
belabberd
1.   bekopen ww. 'voor iets boeten'
categorie: geleed woord
Mnl. becopen 'vergoeden, voor iets boeten' [1237; CG I, 32], heuet becocht 'heeft het moeten bekopen' [1285; CG II, Rijmb.]; vnnl. du hebstet metter doot becoft 'je zult het met de dood moeten bekopen' [1508; MNW-P].
Afleiding met be- van kopen.
Mnd. bekopen (infinitief) 'aankopen; bedriegen, afzetten'.
◆ bekocht bn. 'te duur gekocht hebbend; afgezet'. Mnl. becoft 'afgezet' [15e eeuw; MNW]. Verleden deelwoord van bekopen, de betekenis 'afgezet' heeft zich ontwikkeld uit 'in de positie verkerend dat men het heeft moeten bekopen'.


  naar boven