trefwoord: "bang"
1 tot 2 van 2
Index:
band 1
band 2
bandage
bandelier
banderen
banderol
bandiet
bandijk
bandrecorder
banen
bang 1
bang 2
banier
banjer
banjeren
banjo
bank 1
bank 2
banket
bankier
bankroet
1.  |
 bang 1 bn. 'angstig' categorie: geleed woord Mnl. banghe 'vreselijk, beangstigend' [ca. 1350; MNW], 'benauwend, kwellend' [1450-1500; MNW], bangelic (bw.) 'benauwd' [ca. 1480; MNHWS], 'angstig' [1488-95; MNHWS]; vnnl. bang 'benauwd en angstig' [1642; WNT euvel I], 'benauwd, te klein' [1645; WNT keutel], 'angstig' [1650; WNT angstelijk]. Afleiding met be- van het bn. anghe 'eng, benauwd', zie eng en angst. Mnd. bange; mhd. bange (nhd. bange); nfri. bang 'angstig' [1802]; < pgm. *biang- (de vocaal is onzeker). Oorspr. was bang een bijwoord; in tegenstelling tot eng (< pgm. *angja-) heeft het geen umlaut ondergaan. De betekenisontwikkeling loopt van 'benauwd' via 'benauwd en daarom angstig' naar 'angstig'. Fries: bang |
| 2. |
bang 2 tw. klanknabootsing voor het geluid van een harde slag. categorie: klankwoord Nnl. bang [voor 1868; Dale 1970]. Klanknabootsend woord, zoals bijv. ook het Engelse werkwoord bang 'dreunen, ploffen, knallen', eerder 'slaan, hameren' [1550], zie ook bengel. ◆ beng zn. 'harde slag'. Nnl. beng 'id.' [1992; Dale]. Klanknabootsend woord. |