trefwoord: "kreupel"
1 tot 1 van 1
Index:
krediet
kreeft
kregel
krekel
kreng
krent
krenterig
kreukel
kreuken
kreunen
kreupel
kreupelhout
krib(be)
kribbig
kriebelen
kriegel
kriek
krieken
krielen
krieuwelen
krijgen
1.  |
 kreupel bn. 'mank' categorie: waarschijnlijk erfwoord, geleed woord Onl. in de Noordzee-Germaanse vorm krepel in de plaatsnaam Crepelfliet (onbekende ligging in Noord-Holland) [12e eeuw, kopie ca. 1420; Künzel], dat letterlijk wellicht 'vaart met smalle doorgang' betekent; mnl. cropel, cruepel 'mank' in dat sijn leercnape storue; iof lasers worde iof crepel iof blent 'dat zijn leerling sterven zou, of melaats zou worden, of kreupel of blind' [1284; VMNW]; nnl. kreupel. Het woord behoort bij dezelfde wortel als kruipen en mogelijk krop. Het betekent oorspr. iets als 'verbogen, krom gebogen'. De oorspr. betekenis is nog herkenbaar in de samenstelling kreupelhout, d.w.z. 'kruipend hout'. Os. krupel 'samengetrokken' (mnd. kropel, krepel 'kreupel, verminkt'); mhd. krüpel, krüppel 'kreupel' (nhd. Krüppel 'invalide persoon'); ofri. kreppel 'kreupele' (maar nfri. krepel (zn.) is ontleend aan het nnl.); oe. crypel, crepel 'kreupel, verminkt' (ne. cripple (zn.) 'kreupele'); on. krypill; nde. krøbel 'id.' < pgm. *krupila- 'kreupel'. Fries: kre(u)pel < nl. |