1. |
bus 1 zn. 'metalen doos' categorie: leenwoord Mnl. bosse 'bus' [1240; Bern.], busse 'bus, trommel' [1254; CG I, 61], ook busse 'vuurroer' [1420; WNT]. Met klankwettige -s uit -sk (zie as 2) ontstaan uit ouder, maar niet meer geattesteerd *buske, *boske, een vroege ontlening aan vulgair Latijn *buxis 'doos, trommel' < Latijn buxus < Grieks puxis, púxos 'doos uit hout van de buksboom', zie buksboom. Mnd. busse; ohd. buhsa [10e eeuw] (nhd. Büchse); ofri. busse (nfri. bus, bos). Hierbij hoort ook Engels box, zie box. De betekenis 'vuurroer' verschijnt ook in de samenstelling haecbus(se) 'vuurroer' [MNHW]); zie ook buks, buskruit. Fries: bos, bus
|