1.   doffer zn. 'mannetjesduif'
categorie:
geleed woord
Mnl. duvers (mv.) 'mannetjesduiven' [1287; CG II, Nat.Bl.D.], duverinc, duverick, duyfhorn, duyverick 'mannetjesduif' [14e en 15e eeuw MNW], duverick, duyfhorn 'mannetjesduif' [1475-77; Teuth.]; vnnl. duyver, (Hollands) doeffer [1599; Kil.], doffer 'opgedirkte kerel' [1615; WNT], 'mannetjesduif' [1622; WNT].
Doffer is met verscherping van de medeklinker vóór de -r- en verkorting van de vocaal ontstaan uit dūver, wrsch. < pgm. *dūbran-, een afleiding van pgm. *dūbōn 'duif', zie duif. Het suffix -er (< pgm. -ran-) is een suffix voor mannelijke diernamen, zoals ook bij kater.
Mnd. duffer, duver, duverich (nnd. duffert); mhd. tûber (nhd. Tauber, Tauberich); nfri. doffert.
Het West-Vlaams heeft de vormen duver, duiver, in Zeeland, Holland, en het noorden van Nederland tot aan de Vecht zegt men doffer.
Fries: doffert


  naar boven