1.   dol 1 bn. 'krankzinnig'
categorie:
erfwoord
Mnl. dul 'dom, dwaas' [1240; Bern.], dolle kůnheit 'doldriestheid' [1270-90; CG II, Moraalb.]; vnnl. dul of sot 'dwaas of zot' [ca. 1520; WNT].
Os. dol 'dol, dwaas'; ohd. tol 'dom, dwaas' (nhd. toll 'gek; geweldig'); ofri. doll, dull 'dol' (nfri. dol 'onbezonnen'), oe. dol 'dwaas, dom' (ne. dull 'saai, dom'); < pgm. *dula- 'verward', wrsch. een nultrapvorm bij de pgm. wortel *dwal- 'verward', die voorkomt in got. dwals 'dom, dwaas' en mnd. dwal 'dwaas', zie dwalen.
Men brengt deze vormen in verband met pie. *dhew- / dhow- 'stuiven, wervelen' (IEW 261-67) met een achtervoegsel -el-. Niet verwant zijn Grieks tholós 'modder', tholerós 'verward' en Oudiers dall 'blind'.
dolblij bn. 'uitgelaten blij'. Vnnl. dol blij [1899-1906; WNT kermis I]. Samenstelling van dol en blij.


  naar boven