1.   bomijs zn. 'ijs dat niet op water rust'
categorie:
geleed woord
Nnl. bomijs 'zwak ijs' [1809-11; WNT].
Het eerste lid is bom 1 in de betekenis 'hol klinkend voorwerp, trommel' (of anders bom als samentrekking na uitval van intervocalische d uit bodem); het tweede lid is ijs.
Nnd. bum-is; nfri. bomiis, boomiis.
Dialectisch zijn Gronings bonkijs; Drents dobijs; Vlaams kuipijs.
Literatuur: J. van Bakel (1961) 'Bomijs', in: Mededelingen van de Nijmeegse centrale voor dialect- en naamkunde 1 Assen, 8-10
Fries: bomiis, boomiis


  naar boven