1.   ruim 1 zn. 'ruimte in schip'
categorie:
leenwoord
Onl. rūm 'vertrek, ruimte' in duot iuich seluon eynan ruom 'bezorg uzelf een vertrek' [ca. 1100; Will.]; mnl. ruum 'ruimte' in dat hi ... op sijn ruym quame 'dat hij in vrijheid kwam' [1323; MNW], III1/2 voete ruems 'drieënhalve voet open ruimte' [1384; MNW], van elke rume 'van elk scheepsruim' [1399; MNW]; vnnl. op het ruim 'in het open veld' [1620; WNT], 't groote ruym 'het luchtruim, heelal' [1635; WNT]; nnl. op 't ruym 'op open zee' [1718; WNT], het ruim der kerke 'de vrouwenruimte van de (protestantse) kerk' [1760-67; WNT].
Os. rūm 'ruimte'; ohd. rūm 'ruimte' (nhd. Raum 'ruimte, scheepsruim'); nfri. rom, rûm; oe. rūm 'ruimte, tijd, gelegenheid' (ne. room 'kamer, ruimte'); on. rúm 'ruimte, (zit)plaats, bed' (nzw. rum 'ruimte, kamer'); got. rūm 'ruimte'; < pgm. *rūma- 'ruimte, (opslag)plaats', substantivering van ruim 2.
Het woord betekende oorspronkelijk 'ruimte' in algemene zin, een betekenis die overgegaan is op ruimte, maar nog herkenbaar is in de combinatie luchtruim, wereldruim en nog gebruikt wordt in de betekenis 'scheepsruim'.
Fries: rom, rûm


  naar boven