1.   decor zn. 'toneeltoerusting, achtergrond; versiering op aardewerk'
categorie:
leenwoord
Nnl. décors (mv.) 'toneeltoerusting' [1889; WNT plank I], decor 'achtergrond, entourage' [1904; WNT verheffen], décor 'versiering op aardewerk' [1905 [1905; WNT vuur I].
Ontleend aan Frans décor, eerder ook decore 'wat betaamt' [1530; Rey], 'versiering' [1603; Rey] (het woord is zeldzaam tot 1788) < Latijn decus, genitief decoris 'sieraad' of < Latijn decor 'fatsoen', zie decorum. Blijkens de eerste attestaties in het Frans worden de Latijnse woorden decus en decor al vroeg door elkaar gehaald. Het is ook mogelijk dat Frans décor een afleiding is van décorer 'versieren', zie decoreren.
Fries: dekor


  naar boven