1. |
vloot 2 zn. 'tobbetje, kuipje' Mnl. vlote 'tobbe, ondiepe kuip voor eetbare of drinkbare waar' in zeevisch [die men] slijt wt vloten, wt tonnen, wt corven 'zeevis die men verkoopt uit tobben, tonnen en korven' [1400-34; MNW]; vnnl. inder vloote voor drinckebier [1500-36; MNW]; nnl. Is er nog boter in dat vlootje? [1810; iWNT], vlootboter ..., welke ... in botervloten, zijnde breede, platte, ronde bakken, ter markt gebragt wordt [1811; iWNT]. Wrsch. hetzelfde woord als vloot 1 < mnl. vlote in de betekenis 'klein ondiep vaartuig', vanwege de vorm. Fries: float
|