trefwoord: "bergen"
1 tot 1 van 1
Index:
beredderen
bereid
bereiden
bereik
bereiken
berenburg
berenklauw
berg 1
berg 2
berg 3
bergen
beri-beri
berichten
berig
beril
berispen
berk
berline
berm
bermuda
beroemd
1.  |
 bergen ww. 'in veiligheid brengen; opbergen' categorie: erfwoord Onl. bergin salun sig 'ze zullen zich bergen' [10e eeuw; W.Ps.], ic burge mi (conjunctief pret.) '(dat) ik me borg' [10e eeuw; W.Ps.]; mnl. bergen 'redden, in een ruimte opnemen' [1240; Bern.]. Os. bergan, ohd. bergan 'bergen, verbergen'; nfri. bergje; oe. beorgan; on. bjarga; got. bairgan; < pgm. *bergan- '(ver)bergen'. Zie ook de afleiding verbergen en het ablautende zn. borg. Ook burcht is wellicht verwant. Verwant met Litouws (gewest.) birginti 'sparen'; Oudkerkslavisch *brěsti 'zorgen' (Russisch bereč' 'hoeden, sparen'); bij de wortel pie. *bhergh- 'bewaren' (IEW 145). ◆ berg 3 zn. 'berging voor hooi of graan'. Onl. barg in tectorium, quod barbara lingua barg vocatur 'schuur, die in de volkstaal barg wordt genoemd' [ca. 1022; Slicher van Bath]; mnl. berch, barch [1299; CG I, 2609]; vnnl. bergh 'provisie-, voorraadkamer; gevangenis' [1599; Kil.]. Afleiding van bergen. Inmiddels verouderd, behalve in de samenstelling hooiberg [hoybergh 1612; WNT], vanwege de volksetymologische associatie met berg 1. ◆ geborgen bn. 'veilig' [1610; WNT verbidden]. Verl.deelw. van bergen. Fries: bergje◆berch |