trefwoord: "kies 2"
1 tot 1 van 1
Index:
kiel 1
kiel 2
kielhalen
kielzog
kiem
kiemen
kiepen
kieperen
kier
kies 1
kies 2
kieskeurig
kietelen
kieuw
kievi(e)t
kiezen
kijf
kijken
kijven
kikker
kikvors
1.  |
 kies 2 bn. 'fijngevoelig' categorie: etymologie onduidelijk Vnnl. kies 'kieskeurig' [1599; Kil.], kies 'kieskeurig, welgevoegelijk' [1610; WNT]. Herkomst onzeker. Het woord wordt vanwege zijn betekenis algemeen in verband gebracht met kiezen. Verder alleen oe. cīs 'kieskeurig met eten' [700; OED] (me. chīs) < pgm. *kausi- (met umlaut), dat ablautend verwant kan zijn met kiezen < pgm. *keusan-. Het Nederlands kent geen umlaut van lange klinkers en diftongen, maar kies kan wel ontleend zijn. Ontlening aan het Middelengels verklaart de -ij- in dialectvormen, bijv. Vlaams kijzen 'in het eten kieskeurig zijn' West-Vlaams kijzig 'vies, walgelijk' en de ī in Rijnlands kīskazen 'id.' (NEW), maar niet de k- i.pl.v. de verwachte ts(j)-. Nederlands kies kan ook een Friese vorm zijn, aangezien pgm. *-au- door umlaut ofri. -ē- werd (zie ook kies 1). Nnd. kīs 'kieskeurig' is volgens WNT een hollandisme. Een andere mogelijkheid is dat kies door verkorting is ontstaan uit kiesig, vnnl. kiesich 'kieskeurig' [1573; Thes.], afleiding met -ig van kiezen. Fries: - |