|
1. |
escorte zn. 'gewapende geleide, eregeleide' categorie: leenwoord Nnl. escorte 'militaire troepen ter begeleiding van een convooi' [1592; Schulten 1966], 'geleide' [1669; Meijer]. Ontleend aan Frans escorte 'militaire begeleiding' [begin 16e eeuw; Rey] (later ook 'eregeleide' [1665; Rey]) < Italiaans scorta 'id.', zelfstandig gebruikt verl.deelw. van scorgere 'begeleiden' < vulgair Latijn *excorrigere 'besturen, begeleiden', gevormd uit ex- en klassiek Latijn corrigere 'verbeteren, terechtwijzen', zie corrigeren. Een moderne variant van escorte die via het Engels tot het Nederlands is doorgedrongen is (met beginklemtoon) escort. ◆ escorteren ww. 'begeleiden als escorte'. Vnnl. escorteren 'id.' [1669; Meijer], [1680-82; WNT]. Ontleend aan Frans escorter 'id.' [1530; Rey].
|
naar boven
|