1.   blinkerd zn. 'hoge kale duintop; lichte plek aan de hemel'
categorie:
geleed woord
Nnl. Blinkaart als naam van een duin in Knokke (West-Vlaanderen) [1838; Coornaert], blinker(d) 'kaal wit duin' [1854; WNT], blinker 'lichte plek aan de hemel' [1898; WNT].
Afleiding van het werkwoord blinken. De duintop is naar de lichte kleur genoemd die hem doet afsteken tegen de duinbegroeiing. Ook de betekenis 'lichte plek aan de hemel' is op deze manier ontstaan.
Literatuur: M. Coornaert (1974) Knokke en het Zwin, Tielt, 372
Fries: blinker, blinkert


  naar boven