1.   blik 2 zn. 'bladmetaal'
categorie:
waarschijnlijk erfwoord
Mnl. blic, blec 'dun bladmetaal' [14e eeuw; MNW]; vnnl. blick, bleek 'dun gouden plaatje, klatergoud' [1599; Kil.].
Het woord behoort ablautend (nultrap) bij de wortel van bleek 1 en blijken.
Os. blek 'metaalplaat' (mnd. bleck, blick); ohd. bleh (nhd. Blech 'blik, plaatijzer'); nfri. blik, blyk; nde. (< mnd.) blik 'metaalplaat'; nzw. (< mnd.) bleck; < pgm. *blek- 'het glanzende'.
Fries: MACRONblik, blyk


  naar boven