1.   schoft 2 zn. 'schouder van (groot) dier'
categorie:
waarschijnlijk erfwoord
Vnnl. schoft 'schouder' [1573; Thes.], schocht, schoft [1599; Kil.].
Wrsch. ontleend aan Middelnederduits schuft 'schouder'.
Binnen de Germaanse talen zijn er verder geen vergelijkbare woorden. Toch correspondeert het woord formeel en semantisch met: Sanskrit śúpti- 'schouder'; Avestisch supti- 'id.'; Albanees sup 'schouder, rug' en lijkt dus terug te gaan op < pie. *(s)ḱup- (IEW 627). Zie ook heup.
Fries: skoft


  naar boven