trefwoord: "rijp 1"
1 tot 1 van 1
Index:
rif
rigoureus
rij
rijden
rijgen
rijk 1
rijk 2
rijksdaalder
rijm 1
rijm 2
rijp 1
rijp 2
rijs
rijst
rijtuig
rijwiel
rijzen
rillen
rimboe
rimpel
ring
1.  |
 rijp 1 bn. 'klaar voor de oogst' categorie: waarschijnlijk erfwoord Onl. rīp 'rijp' in de afleiding rīpitha 'rijpheid' [10e eeuw; W.Ps.], thie bittera figon ... thie riphon ande thie suozen 'de bittere vijgen, de rijpe en de zoete' [ca. 1100; Will.]; mnl. rip 'rijp' [1240; Bern.], druven ..., die te hant al ripe waren 'druiven die al helemaal rijp waren' [1285; VMNW]; nnl. rijp. Os. rīpi (mnd. ripe); ohd. rīfi (nhd. reif); nfri. ryp; oe. rīpe (ne. ripe); alle 'rijp', < pgm. *rīpi- (< ouder *reipi-). Wrsch. oorspr. 'geschikt om geplukt te worden' en dan een afleiding van *ripan- 'oogsten, plukken'. Verdere herkomst onzeker, al wordt het vaak in verband gebracht met pie. *(h1)reip- 'scheuren', zie repel. Fries: ryp |