|
1.  |
scheikunde zn. 'chemie' categorie: leenwoord Vnnl. Scheyd-konst 'scheikunde' [1660; WNT uitrooken]; nnl. scheikunst 'scheikunde' [1730; WNT quintessens], Scheikunde 'id.' [1725; Boekzaal I, 280]. Ontleend aan Duits (vero.) Scheidekunst 'toegepaste chemie' [1645; Paul], een samenstelling van scheiden, zie scheiden en Kunst, zie kunst. Het vak dat wordt aangeduid met scheikunde (en varianten) is sinds de 17e eeuw veranderd van een praktische bezigheid in de theoretische chemie van tegenwoordig. Fries: skiekunde
|
naar boven
|