1.   lelie zn. 'plantengeslacht (Lilium)'
categorie:
leenwoord
Onl. lilia in also thiu lilia is under then thornen 'gelijk de lelie is tussen de doornen' [ca. 1100; Will.]; mnl. lilie 'lelie' [1226-50; CG II, Pl.gloss], lelien an ... ghemaect '(afbeeldingen van) lelies op aangebracht' [1285; CG II].
Ontleend aan Laatlatijn lilia 'lelie', het als enkelvoud opgevatte meervoud van klassiek Latijn līlium 'lelie, witte lelie'. Net als Grieks leírion 'id.' is dit ontleend aan een onbekende taal uit het oostelijke Middellandse Zeegebied. Hiermee corresponderen ook ouder Egyptisch ḥrr-t 'lelie' en Koptisch hrēri, hrēli. Andere mogelijk verwante bloemennamen uit die regio zijn: Albanees lule, Hittitisch alil, alēl. De -ē- in het Nederlands is het gevolg van rekking van de korte -i- in open lettergreep.
Eveneens ontleend: os. lilli; ohd. lilia (nhd. Lilie); oe lilie (ne. lily); on. lilja (wrsch. ontleend via mnd. of oe.; nzw. lilja).
Fries: leelje (< nnl.)


  naar boven