1.   aam zn. 'oude vochtmaat'
categorie:
leenwoord
Mnl. van ere ame 'van één aam (= inhoudsmaat)' [1286; CG I, 1164], aem in de samenstelling aemghelt 'soort belasting' [eind 14e eeuw; MNHWS].
Oude ontlening als term uit de wijnbouw aan Latijn (h)ama 'vuuremmer' (later ook 'wijnvat') < Grieks ámē 'emmer', van onzekere verdere herkomst.
Mnd. ame 'aam'; mhd. ame 'wijnvat, aam' [13e eeuw] (nhd. Ohm); nfri. aam; oe. ōma 'vochtmaat'; on. áma 'groot vat' (wrsch. < mnd.).
Fries: aam


  naar boven