1.   celibaat zn. 'ongehuwde staat'
categorie:
leenwoord
Nnl. in 't celibaat 'ongehuwd' [1800; WNT jaar I], celibaat 'de ongehuwde staat, echteloosheid' [1824; Weiland]. Eerder al bij Meijer als kunstwoord de Latijnse vorm coelibatus 'echteloze staat' [1658].
Ontleend aan Frans célibat 'ongehuwde staat' [1549; Rey] < Latijn caelibātus 'het ongetrouwd zijn; celibaat', bij het bn. caelebs 'ongehuwd'. De verdere herkomst van het woord is onduidelijk.
Misschien is Latijn caelebs verwant met Sanskrit kévala-s 'alleen' en kan teruggaan op pie. *kaiwelo-s (IEW 519) en *leibh- (IEW 519), zie leven.
Fries: selibaat


  naar boven