1.   nautisch bn. 'scheepvaart of watersport betreffend'
categorie:
leenwoord, geleerde schepping
Nnl. nautisch 'tot de scheepvaart behorende' [1824; Weiland].
Met suffixsubstitutie (zie -isch) ontleend aan Frans nautique 'id.' [1540; TLF], een geleerde ontlening aan Latijn nauticus 'betreffende de scheepvaart, horend bij het schip', ontleend aan Grieks nautikós 'id.'. Het Griekse woord is een afleiding van naútēs 'schipper, zeeman', dat zelf is afgeleid van naũs 'schip'.
Grieks naũs is verwant met: Oudnoords nór (nno. nu 'trog', ouder 'uitgeholde boomstam'); Latijn nāvis (zie navigatie); Sanskrit náu-; Perzisch nāv; Oudiers nau; Armeens naw; alle 'schip' of 'soort schip', < pie. *neh2u- (IEW 755).
Fries: nautysk


  naar boven