1.   ho tw. om iemand te doen ophouden, 'halt'
categorie:
klankwoord
Vnnl. ho 'stop' [1540; MNW].
Zoals vaak het geval is bij tussenwerpsels die vooral in mondeling spraakgebruik optreden, kan de herkomst moeilijk achterhaald worden. Volstaan moet worden met het noemen van vergelijkbare tussenwerpsels in andere talen: Frans ho 'halt' [1223; Rey], Engels ho 'id.' [13e eeuw; OED], Duits ho 'id.'.


  naar boven