|
1. |
boogie-woogie zn. 'snelle instrumentale blues' categorie: leenwoord Nnl. boogie-woogie [1953; Brandt/Haan]. Ontleend aan Amerikaans-Engels boogie-woogie, met als oorspr. betekenis 'op de trommel slaan' < Bantoe buki-mvuki 'id.', samenhangend met het Haoesa (West-Afrika) buga 'id.'. De pianist Clarence 'Pinetop' Smith bracht in 1928 Pinetop's Boogie-Woogie uit. De boogie-woogie was eind jaren 1930, begin jaren 1940 buitengewoon populair. Literatuur: Koenen/Smits 1992; C. Major (1994) Juba to Jive. A Dictionary of African-American Slang, New York
|
naar boven
|