1.   boogie-woogie zn. 'snelle instrumentale blues'
categorie:
leenwoord
Nnl. boogie-woogie [1953; Brandt/Haan].
Ontleend aan Amerikaans-Engels boogie-woogie, met als oorspr. betekenis 'op de trommel slaan' < Bantoe buki-mvuki 'id.', samenhangend met het Haoesa (West-Afrika) buga 'id.'.
De pianist Clarence 'Pinetop' Smith bracht in 1928 Pinetop's Boogie-Woogie uit. De boogie-woogie was eind jaren 1930, begin jaren 1940 buitengewoon populair.
Literatuur: Koenen/Smits 1992; C. Major (1994) Juba to Jive. A Dictionary of African-American Slang, New York


  naar boven