trefwoord: "stof 1"
1 tot 1 van 1
Index:
stimuleren
stinken
stoeien
stoel
stoep
stoer
stoet 1
stoet 2
stoeterij
stoethaspel
stof 1
stof 2
stoffen
stoïcijns
stok 1
stok 2
stok-
stoken
stokken
stokpaardje
stokvis
1.  |
 stof 1 zn. 'fijne, stuivende deeltjes'Mnl. stof met verbogen vorm stove(-), in de vorm stoef [1240; Bern.] (met -ō- o.i.v. de verbogen naamvallen), in Dat stof dat waiet vor den wint 'stof dat door de wind opgejaagd wordt' [1285; VMNW]. Mnd. stof, stōf; < pgm. *stuba-. Daarnaast staan met dezelfde betekenis de varianten pgm. *stauba-, waaruit ohd. stoub (nhd. Staub); en pgm. *stubja-, -ju-, waaruit onl. stubbi (mnl. stubbe), mnd. (ge)stubbe, ohd. stuppi en got. stubjus. Afgeleid van de wortel van stuiven. ◆ stoffen ww. 'van stof ontdoen'. Nnl. stoffen, af-stoffen 'id.' [1672; Hexham], in dat myn vertrek ten minsten driemael ter week moet worden gestoft [1734; iWNT]. Afleiding van stof. Fries: stof |