1.   litanie zn. 'reeks smeekbeden'
categorie:
leenwoord, etymologie in brontaal onbekend
Mnl. letanie 'gebed' [1265-70; CG II], litanie [1390-1410; MNW-R]; nnl. ook 'lange, eentonige opsomming' [1824; Weiland].
Ontleend aan christelijk Latijn litania, letania 'vaste gebedsformule', uit algemener klassiek Latijn litanīa 'gebed', ontleend aan Grieks litaneía 'smeekbede', afleiding van litaneúein 'smeken, bidden', van onzekere verdere herkomst.
In de christelijke liturgie is de litanie een vorm van smeekgebed: de voorzanger of voorbidder roept bijv. een heilige aan en de aanwezigen antwoorden steeds met een korte, geijkte formule, zoals ora pro nobis 'bid voor ons'. Doordat steeds dezelfde structuur terugkomt en litanieën erg lang kunnen zijn, kon overdrachtelijk de betekenis 'eentonige opsomming' ontstaan.
Fries: litany


  naar boven