1.   braille zn. 'blindenschrift'
categorie:
leenwoord, eponiem
Nnl. Braille-schrift [1899; Woordenschat].
Internationale term, genoemd naar de Fransman Louis Braille (1809-1853).
Braille werd op jonge leeftijd blind en kwam in 1819 op de blindenschool Institut des Jeunes Aveugles in Parijs. Op die school werd in 1821 geƫxperimenteerd met een in 1819 door de Franse officier Charles Barbier ontworpen schrift dat bestond uit punten en streepjes, en bedoeld was om ook in het donker boodschappen te kunnen ontcijferen. Louis Braille werkte dit schrift verder uit tot een systeem met cellen van zes puntjes. De naam van Braille werd bekend door toedoen van Joseph Gaudet, die in 1844 een pamflet uitgaf over het nieuwe schrift. In de tweede helft van de 19e eeuw werd het snel algemeen in het blindenwerk.
Literatuur: Sanders 1993


  naar boven