1.   gips zn. 'kalkpleister, zwavelzure kalk; mineraal, gesteente'
categorie:
leenwoord
In het mnl. alleen als Latijns woord: gipsus [1485; MNW]; vnnl. als bouwmateriaal: gyps [1573; WNT], plaester, gips [1567; WNT], ghips [1599; Kil.]; nnl. als scheikundige term gijps [1778; WNT], gips [1855-68; WNT].
Ontleend aan Latijn gypsum, dat zelf is ontleend uit Grieks gúpsos, met de post-klassieke uitspraak [i] voor de u. De verdere herkomst is onduidelijk. Ontlening aan een Semitische taal wordt aangenomen, waarbij Arabisch jibs en Hebreeuws gèves worden genoemd; een vorm *gubs die regelmatig in Grieks gúpsos zou resulteren, lijkt echter niet te bestaan.
Laat-ohd. gips (nhd. Gips); me. gypsus (ne. gypsum).


  naar boven