1.   royaal bn. 'gul, onbekrompen, omvangrijk'
categorie:
leenwoord
Mnl. eeneghen coninc royael 'enige koning van aanzien' [1375-1400; MNW-R], een cruys roael 'een groot kruis' [1412-15; MNW-R], seer reael 'zeer grootmoedig' [eind 15e eeuw; MNW reael]; vnnl. obligatie royale 'koninklijke obligatie' [1542; WNT voorlijden], Ick weet 'r geen die so royaels is in sijn dis 'ik ken er geen die zo gul is aan zijn tafel' [1663; WNT]; nnl. royal 'koninklijk' [1824; Weiland], royaal 'koninklijk, onbekrompen' [1864; Calisch].
Ontleend aan Frans royal 'de koning waardig' [begin 13e eeuw; Rey], eerder al roial [ca. 1188; Rey] en real [eind 11e eeuw; Rey], oorspr. 'koninklijk, bij de koning horend, van de autoriteit van de koning afhangend'. Het woord is afgeleid van roi 'koning' [ca. 1160; Rey], uit ouder rei [ca. 980; Rey], ontwikkeld uit Latijn rēx (genitief rēgis) 'koning', afleiding van de wortel van regere 'richten, regeren', zie regeren.
Fries: rojaal


  naar boven