1.   vriendelijk bn. 'welwillend, als een vriend'
Mnl. vriendelijc 'welwillend, hartelijk, als een vriend': vrintlec [1240; Bern.], in har god ... sprac ... vriendelec ende lieflec 'haar God sprak vriendelijk en lieflijk' [1276-1300; VMNW], vriendeliken effenare 'welwillende bemiddelaar' [1286; VMNW].
Afleiding van vriend met het achtervoegsel -lijk.
Os. friundlīk (mnd. vrüntlīk); ohd. friuntlīh; nhd. freundlich; ofri. friūndlik, friōndlik (nfri. freonlik); oe. frēondlic (ne. friendly).
Fries: freonlik


  naar boven