trefwoord: "asceet"
1 tot 1 van 1
Index:
artiest
artikel
artillerie
artisjok
artistiek
arts
artsenij
as 1
as 2
asbest
asceet
ascendant
ascese
asem
asfalt
asiel
aspect
asperge
aspic
aspirant
aspiratie
1.  |
 asceet zn. 'iemand die in onthouding leeft' categorie: leenwoord Nnl. asceten, asketen (mv.) "aandachtigen, bijzonder godsdienstigen" [1824; Weiland]. Al dan niet via Frans ascète ontleend aan Laatlatijn ascetes < Grieks askētḗs 'die zich serieus oefent in deugd', een afleiding van Grieks áskēsis bij het werkwoord askeĩn 'serieus oefenen, zich met ernst toeleggen op'. In het klassiek Grieks werd áskēsis gebruikt in verband met atletiek en oorlogsvoering. In de vroeg-christelijke tijd werd ascese voornamelijk beoefend door heremieten en andere adepten van wat later kloostergemeenschappen zouden worden. ◆ ascese zn. 'levenswijze gebaseerd op onthouding'. Nnl. ascese 'id.' [1832; WNT]. Ontleend aan Laatlatijn ascesis of Grieks áskēsis. Fries: aseet, askeet |