trefwoord: "obligatie"
1 tot 1 van 1
Index:
numeriek
nummer
nurks
nut
nylon
O
oase
obelisk
ober
object
obligatie
obsceen
obscuur
obstakel
occasion, occasie
occult
oceaan
och
ochtend
octopus
octrooi
1.  |
 obligatie zn. 'verplichting; schuldbekentenis' categorie: leenwoord Mnl. obligacie 'schuldbekentenis' [1370-1378; MNHWS], 'verplichting, verbintenis' [1467-90; MNHWS]; vnnl. eene obligatie 'schuldbrief' [1570; Stall.]. Ontleend aan Oudfrans obligation 'verpanding van een bezit' [1235; Rey], 'juridische verbintenis' [1283; TLF], 'schuldbekentenis' [1370-72; TLF], ontleend aan Latijn obligātiō (genitief -iōnis) 'juridische verbintenis, borgstelling, verplichting', een afleiding van obligāre 'verplichten, verbinden', gevormd uit ob, zie object, en ligāre 'verbinden', zie liëren. Het woord hoeft niet noodzakelijk via het Frans te zijn ontleend, maar kan ook rechtstreeks uit de juridische terminologie van het middeleeuws Latijn zijn overgenomen. Al in de 13e eeuw zijn er in Latijnse documenten uit het Nederlandstalige gebied attestaties bekend van obligatio 'rechtsbetrekking tussen twee partijen' [1216-22; Fuchs], 'verpanding' [1253; Fuchs], 'schuldbrief' [1285; Fuchs]. Fries: obligaasje |