1.   horreur zn. 'iets afschuwwekkends, gruwelijke zaak'
categorie:
leenwoord
Vnnl. horreur 'afschuw, afgrijzen' [1553; van den Werve]; nnl. 'iets afschuwwekkends' [1841; WNT Aanv.].
Via Frans horreur 'afschuw, afgrijzen' [ca. 1170; Rey], later bij overdracht 'iets afschuwwekkends' [1587; Rey], ontleend aan Latijn horror 'huivering, schrik, afgrijzen', afleiding van horrēre 'huiveren', oorspr. 'stijf omhoogstaan, verstijfd zijn'. Hetzelfde woord is in de Latijnse vorm als horror ontleend aan het Engels, en zie ook horribel.
Het Latijnse werkwoord is verwant met Sanskrit hrṣyati 'hij verstart', bij de wortel pie. hers- 'verstijven' (IEW 445).


  naar boven